برما چه شده است که از هیچ ، معضل می سازیم و جامعه خود را دچار هزینه گزاف می کنیم .آیا بهتر نیست !مسئولان درایت به خرج دهند، این مراسم سنتی را بپذیرد و آن را به صحنه نشان دادن شجاعت عده ای از جوانان این مرز وبوم تبدیل نکند و از قبل این مبارزه طلبی هزینه های را به جامعه تحمیل نکند؟

چهارشنبه سوری یکی از سنت های استقبال از عید نوروز است که در اقوام مختلف ایرانی آداب خاصی دارد .ولی متاسفانه در دو دهه گذشته به صحنه جدال مخالفان و موافقان تبد یل شده است .این صحنه برای جامعه ایران هزینه بسیار زیادی چه جانی ومالی را به بار آورده است .

مخالفان به علت عدم آگاهی از کارکرد ،سنت به شیوه غیر اصولی با وارد کردن اتهام های بی اساس تلاش دارند چهارشنبه سوری را از صحنه روزگار حذف کنند .در صورتی که باید بدانند یک سنت که سابقه چند صد ساله دارد و باهیچ یک از ارزشهای بنیادی مردم در تضاد نیست. به راحتی از جامعه رخت برنخواهد بست .چون چهار شنبه سوری مانند اعیاد مختلف مثل عید قربان با دیگر اداب ومراسمهای سنتی مردم پیوند دارد ،مثل هدیه بردن برای تازه عروسان که در اقوام مختلف ایرانی اجرا می شود .

و یا حتی دادن هدیه عید نوروز وباور به خوش یمن بودن روز چهارشنبه آخر سال در این روزبرگزار می شود . و هزاران باور دیگر که امروز به علت های مختلف کم رنگ شده است و ممکن است در آینده ،به علتی احیا و یا بطور مطلق فراموش شوند .

علی اکبر عین الهی در مطلبی برای تابناک در این باره نوشت : گر ما بعضی از تبعات، آثار مراسم چهارشنیه سوری را نمی پسندیم باید در جهت اصلاح آن به صورت ایجابی تلاش کنیم ؛ با اتهام زدن به آتش بازی در چهارشنبه سوری که امری ناپسند است موافقان این سنت را برافروخته می کنیم و حتی باعث می شویم آن جنبه منفی چهارسوری که ما با آن مخالف هستیم پر رنگ بشود .

این روش برخورد و تهاجم به برگزارکنندگان این مراسم برای جامعه هزینه زیادی دربر دارد.

این اتهام زنی در حالی اوج می گیرد .که دربعضی مواقع از مرز تعصب هم می گذرد . درحالی که همین الان هم در حوزه های علمیه روز چهارشنبه محترم است و بسیاری از اساتید درس خود را در این روز آغاز می کنند و معتقد هستند که چهارشنبه روز خلقت نور است وتاکنون هیچ یک از بزرگان حوزه هم نسبت به آن اعتراضی نکرده اند .

بر همین اساس در شب سه شنبه برای گرامی داشت خلقت نور که اسلام هم آن را تایید کرده است .جشنی گرفته شود چه مانعی دارد .روش اسلام هم در برخورد با سنت های جامعه ای که بر آن وارد شده است قابل توجه است .اسلام سه روش در برخورد با سنت ها داشته است که مسلمانان نیز باید همچنان داشته باشند .

1- قبول آن سنت بدون هیچ تغییری مثل ما ههای حرام

2- قبول با اصلاح ،بعضی از جنبه های منفی آن سنت را اصلاح می کرد .و می پذیرد مثل قصاص درقبایل عرب بر اساس منزلت انجام می شد.اعراب با توجه به منزلت شخص مقتول قصاص از قاتل ویااز بستگان نزدیک او تعیین می کردند ولی اسلام قصاص را محدود به شخص کرد و ملاکش عدالت بود .

3- رد و طرد مطلق آن سنت مثل زنده به گور کردن دختران معصوم در قبل از اسلام ،اسلام فقط و فقط سنت های را طرد کرده است که مخالف انسانیت بوده و یا مخالف اصل توحید باشد درغیر این صورت آن رامی پذیرد .

مراسم چهارشنبه سوری یک سنت است که از یک دینی توحیدی در جامعه ایران به جا مانده است . که نه با شان انسانیت انسان در تضاد است و نه با اصل توحید اصطکاک دارد .

پس نمی توان ادعای مدعیان بی دانش، نسبت به گذشته ایرانیان را در باره آتش پرستی را پذیرفت

سوال اساسی از مخالفان این است ؟ شما چطور به عده ای اهل توحید چنین اتهامی می زنید در حالی که دین شما بر توحیدی بودن آن دین شهادت داده است .

چه در کتاب ،چه در حدیث که برآن شواهد بسیاری است .

از این گذشته در حال حاضر عده ای از اهل دین مبین اسلام این سنت را بجا می آورند که شما به مسلمان بودن آنها یقین دارید .حال مطرح کردن آن اتهام که اجرای این مراسم نشانه آتش پرستی است .چگونه قابل توجیه است؟ و در پیشگاه الهی چه حکمی خواهد داشت؟

الان هم در ایران از طرف حکومت اسلامی ایام خاصی با آتش بازی در فضای شهرهای بزرگ جشن گرفته می شود . آیا این نشان آتش پرستی است ؟

خیر چنین اتهامی نه شایسته است نباید اصلا مطرح شود .امروزه ملت ها مختلف با ادیان توحیدی در روزهای خاص با روش کردن آتش در اشکال مختلف جشن می گیرند و شادی خود را از بودن در آن روز نشان می دهند . وهیچ کس هم در بین آنها به اله بودن آتش نه فکر می کند نه مطرح می شود.

برما چه شده است که از هیچ ، معضل می سازیم و جامعه خود را دچار هزینه گزاف می کنیم .آیا بهتر نیست !حاکمیت درایت به خرج دهد، این مراسم سنتی را بپذیرد و آن را به صحنه نشان دادن شجاعت عده ای از جوانان این مرز وبوم تبدیل نکند و از قبل این مبارزه طلبی هزینه های را به جامعه تحمیل نکند .

در دو ده گذشته هزاران جوان برای اینکه به تهدید کنندگان این مراسم نشان دهند آدمهای ترسو نیستند چه کارهای خطر ناکی انجام نداده اند و چه هزینه های را به خود و جامعه تحمیل نکرده اند .

اگر این جدال ادامه داشته باشد همچنان این قصه پر غصه ادامه خواهد داشت اما مسئولیت حاکمیت که حافظ جان ومال مردم است بیشتر است .

 لبخنـد بـزن تـا بـگم چـرا ...



لبخند جذابتان می کند. همه ما به سمت افرادی که لبخند می زنند کشیده می شویم.



لبخند یک کشش و جذبه فوری ایجاد میکند که دوست داریم نسبت به آنها شناخت پیدا کنیم.



لبخند حال و هوایتان را تغییر می دهد. دفعه بعدی که احساس بی حوصلگی و ناراحتی کردید، لبخند بزنید. لبخند به بدن حقه می زند.



لبخند مسری است. لبخند زدن برایتان شادی می آورد. با لبخند زدن فضای محیط را
هم شادتر می کنید و اطرافیان را مانند آهن ربا به سمت خود می کشید.



لبخند زدن استرس را از بین می برد. وقتی استرس دارید، لبخند بزنید.
با اینکار استرستان کمتر می شود و می توانید برای بهبود اوضاع وارد عمل شوید.



لبخند زدن سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند. به این دلیل عملکرد ایمنی بدن
تقویت می شود که شما احساس آرامش بیشتری دارید.



با لبخند زدن حتی از ابتلا به آنفولانزا و سرماخوردگی جلوگیری کنید.



لبخند زدن فشار خونتان را پایین می آورد. وقتی لبخند می زنید، فشارخونتان به طرز
قابل توجهی پایین می آید. لبخند بزنید و خودتان امتحان کنید.



لبخند زدن اندورفین، سروتونین و مسکن های طبیعی بدن را آزاد می کند.
تحقیقات نشان داده است که لبخند زدن با تولید این سه ماده در بدن باعث
بهبود روحیه می شود. می توان گفت لبخند زدن یک داروی مسکن طبیعی است.



لبخند زدن چهره تان را جوانتر نشان می دهد. عضلاتی که برای لبخند زدن استفاده می شوند
صورت را بالا میکشند. پس نیازی به کشیدن پوست صورتتان ندارید، پس همیشه لبخند بزنید.



لبخند زدن باعث می شود موفق به نظر برسید. به نظر می رسد افرادی که
لبخند می زنند اعتماد به نفس بالاتری دارند و در کارشان بیشتر پیشرفت می کنند.



لبخند زدن کمک می کند مثبت اندیش باشید. لبخند بزنید.



حالا سعی کنید بدون از بین رفتن آن لبخند به یک مسئله منفی فکر کنید.
در اینصورت انجام اینکار خیلی سخت بنظر می رسد. درست است ؟!



وقتی لبخند می زنیم بدن ما به بقیه بدن پیغام می فرستد که "زندگی خوب پیش می رود".
پس با لبخند زدن از افسردگی، استرس و نگرانی دور بمانید.

بشنو و باور کن :

لبخند بزن
بدون انتظار هیچ پاسخی از دنیا
و بدان که همین دنیا روزی آن قدر شرمنده می شود
که به جای پاسخ به لبخندهایت
با تمام سازهایت می رقصد
باور کن!



 

اشخاصی که نمی توانند ببخشند

پلهایی را که باید از ان عبور کنند

خراب می کنند

 هربرت اسپنسر

افراد سست اراده همیشه منتظر معجزه ها و رویداد ها شگفت انگیزند اما افراد قوی خود افریننده ی  معجزه ها و رویداد های شگفت انگیز هستند

  ژان ژاک روسو

بـوی عیـدی بـوی تـوپ؛ بـوی کاغـذ رنـگی ...

جشن نوروز پای سفره هفت سین ستاره های محبوب

"امروز ۲ نفر از من آدرس و شماره تلفن تو رو گرفتن که سال نو بیان پیشت… من هم دادم. عید می یان سراغت؛ یکیشون خوشبختی بود، اون یکی هم موفقیت..."

در دنیا دنیا آرزوهای خوبی که این روزها از زبان آدم ها به یکدیگر هدیه می شود، این هم مختصر و مفیدترین آرزوی ماست برای همه آنهایی که امسال هم کنارشان نفس کشیدیم، خندیدیم، اشک ریختیم و روزگار گذراندیم. در روزهایی که چند نفس دیگر تا پایانش بیشتر نمانده، تصمیم گرفتیم سراغ ستاره های محبوب ایران برویم و آنها نوروز باستانی ایران را از زبان خودشان به ایرانی ها تبریک بگویند. در این صفحات امیرعلی دانایی، نیکی کریمی، بهرام رادان، سیدعلی ضیاء، سیامک انصاری و خیلی های دیگر به ما گفتند که امسال نوروز را چگونه جشن خواهند گرفت، برنامه هایشان چیست، محبوب ترین سینِ هفت سین خانه هایشان کدام است و از تلخ ترین و زیباترین خاطره های نوروزی شان برایمان حرف زدند... نکته جالب اینکه "سکه" صدرنشین محبوب ترین سین هفت سین خانه هایشان بود... پس معلوم شد این فقط خوانندگان دنیای اقتصاد نیستند که درگیر مسائل اقتصادی اند، چون ستاره ها هم انگار زیاد با این دنیا غریبه نبودند!

نیکی کریمی

صدای آژیر قرمز یادگاری من از نوروز!

خب پدر و مادر و خانواده من در ایران زندگی نمی کنند، بنابراین ما هیچ وقت سفره هفت سین و اینجور چیزها نداشتیم، ولی به هر حال سال نو است و اول سال است و هر کسی باید به نوعی این را جشن بگیرد. ما از نسل جنگ و این جور چیزها هستیم دیگر؛ یادم است آن سال هایی که پدر و مادرم ایران بودند، تحویل سال توام شد با بمباران و صدای آژیر قرمز! این ماندگارترین خاطره ای است که من از نوروز دارم.

سیامک انصاری

هم خنده ام می گیرد هم متاثر می شوم!

نوروز که می شود، یک حس و حال خوب از قبل از چهارشنبه سوری همراهم می شود تا روز ۱۳ فروردین. شاید این حسی است که از کودکی همراهم است و به نظرم نوروز، فرصت بسیار خوبی است برای اینکه قدر همه آدم های اطراف، دوستان، خانواده مان و... را بیشتر بدانیم. نوروز به نظرم به ما یادآوری می کند زندگی خیلی دوام آنچنانی ندارد و واقعا همه چیز گذرا است، بنابراین عید یک خاطره یا بهتر است بگوییم یادگاری خوب است که ماندگار می شود ؛ پس چه بهتر که همه مان یک یادگاری خوب از خودمان باقی بگذاریم و این بهترین چیزی است که از آدم ها ماندگار می شود. احساس می کنم یک جورهایی تکنولوژی همه چیزمان را نابود کرده! مثلا خیلی اتفاقات با آمدن چیزی به نام موبایل یا اینترنت از بین رفت! شاید در گذشته آدم ها حتما باید یکدیگر را می دیدند تا بتوانند تبریک شان را بگویند، اما الان همه با پیامک به هم تبریک می گویند! با همین پیامک خیلی از پرونده های دید و بازدید آدم ها بسته شد!

یک خاطره خیلی خوب از دوران کودکی ام دارم که مربوط به عید نوروز می شود. یادم هست مادربزرگم شب چهارشنبه سوری یک سال که کودک بودم، فوت کرد، آن موقع ها رسم بر این بود که به احترام آن عزیز از دست رفته، سال اول را نباید هفت سین بچینی. من و خواهرهایم هم جیغ و داد که هفت سین می خواهیم! (خنده) از آن ور پدر و مادرمان هم خنده شان گرفته بود که با این اصرار ما چه کار کنند! آن موقع ها هفت سین های کوچکی وجود داشت که در یک بسته تمام اعضای خانواده هفت سین را داشت و ما پدر و مادرمان را مجبور کردیم یکی از آنها را بخرند تا ما بچه ها سال را با هفت سین تحویل کنیم. الان که به آن جیغ و داد نگاه می کنم، هم خنده ام می گیرد، هم تا حدودی متاثر می شوم! هنوز هم دوست دارم هر سال هنگام سال تحویل سفره مان هفت سین داشته باشد و اگر امکانش باشد، خودم آن را می چینم، چون این اصول و فرهنگ ما ایرانی هاست که بسیار هم اهمیت دارد.

هومن جاوید

سکه های مراسم ازدواجمان برکت سفره هفت سین ماست

از آنجا که فرزند دومم به تازگی به دنیا آمده و حسابی مشغول انجام امورات ایشان هستیم، تعطیلات نوروز را باید در تهران بگذرانیم! اسم فرزند اولم که ۴ سالش است "هیراد" است و دختر خانمم هم که به تازگی به دنیا آمده "دیبا"ست.

نکته جالب اینکه در نوروز ۸۸ هم غم انگیزترین و هم خاطره انگیزترین اتفاقات نوروزی ام رخ داده است؛ خب آن سال اولین نوروزی بود که پسرم "هیراد" به جمع خانواده مان اضافه شده بود و همه مان بابت این اتفاق خوشحال بودیم، اما اتفاق تلخی که در همان ایام نوروز برای پدرم افتاد و ایشان زمین خوردند باعث شد او را به بیمارستان منتقل کنیم و به رغم عمل های جراحی متعددی که انجام دادند، به علت بیماری قندی، کلیه هایشان از کار افتاد و منجر به فوت ایشان شد. برای همین بهترین و بدترین اتفاقات در نوروز ۸۸ برای من رقم خورده است.

امسال هم به مانند سال های دیگر من و همسرم دو نفری سفره هفت سین خانه مان را خواهیم چید. خب هر کدام از اعضای "هفت سین" معنای خاص خودشان را دارند، ولی شخصا بین آنها به سیب، سنبل و البته سکه علاقه بیشتری دارم! برای هفت سین مان معمولا از سکه هایی که هنگام ازدواج مان هدیه گرفتیم استفاده می کنیم، چون احساس می کنم این کار برکت زیادی با خود به همراه می آورد. دوست دارم نوروز ۹۲ را به شما و همه همکارانتان تبریک بگویم و امیدوارم امسال، سال پر برکتی برای همه ایرانی ها باشد.

رضا یزدانی

نوروزمان هم با بقیه آدم ها متفاوت است!

نوروز یعنی نو و تازه شدن سال. یعنی کهنگی و سال قبل را گذرانده ای و وارد سالی جدید شده ای با اتفاقاتی جدید. والله داستان ما هنرمندها از دیگر آدم ها کمی متفاوت تر است، چراکه همه آدم ها ایام نوروز در سفر و تعطیلات هستند، اما ما سر اجرای برنامه های مختلف تلویزیونی یا برگزاری کنسرت در تهران و شهرستان ها. یعنی در آن زمان هم ما کماکان مشغول کار کردنیم!

اتفاق خاصی را که در نوروز برایم افتاده باشد و در ذهنم ماندگار شده باشد در خاطر ندارم، ولی هر سال نوروز خانواده همسرم هفت سین خانه ما را می چینند و این ماندگارترین تصویری است که از نوروز در خاطر من مانده است. به نظر من هر کدام از "سین"های هفت سین یک نماد است و قشنگی های خاص خودش را دارد، بنابراین نمی توانم بین آنها دوست داشتنی ترین را انتخاب کنم!

دانیال عبادی

هفت سین خانه مان هنر دست خودم است

نوروز یعنی نو شدن؛ یعنی باید یک سال جدید را شروع کنیم و در رفتارمان نیز اگر مشکلی وجود دارد، تجدیدنظر کنیم. نوروز یعنی اگر از کسی دلخوری خاصی داریم، ببخشیم و اگر مشکلی بین ما و دیگری وجود دارد، درصدد برطرف کردنش برآییم. در کل باید در زندگی و درون خودمان تغییراتی اساسی به نفع نو شدن ایجاد کنیم. اصولا نوروز برای من خوش یمن بوده و اتفاقات خوبی در آن برایم افتاده است. امسال هم مثل سال های گذشته خودم سفره هفت سین خانه مان را تزئین می کنم و می چینم. من همه سین های هفت سین را دوست دارم، چون هر کدامشان بیانگر یک چیز است و از قدیم تا امروز برای ما ایرانیان قابل احترام بوده است. برای همین است که می گویم همه سین های هفت سین را دوست دارم، چون در پس انتخاب هر کدامشان حتما تدبیری وجود داشته است.

برای تعطیلات نوروز امسال هنوز تصمیم قطعی ای نگرفته ام، ولی هر جا باشم، حتما در کنار خانواده ام خواهم بود و احتمالا به سفر خواهیم رفت.

امیرعلی دانایی

قرآن، آینه و سیب؛ اعضای ثابت هفت سین ما

برنامه امسال من برای تعطیلات نوروز مسافرت است، احتمالا به همراه خانواده به شمال کشور خواهیم رفت. غم انگیزترین نوروزی که همیشه در ذهنم باقی می ماند مربوط به آن سالی می شود که دو ماه قبل از عید پدرم فوت کردند و آن سال جایشان سر سفره هفت سین خانه ما خالی بود.

خب هر سالی که تازه می شود برای آدم ها بسان بهاری می ماند که بعد از زمستان از راه می رسد، برای همین انسان ها با انرژی و نیرویی تازه به ادامه زندگی امیدوار می شوند و خیلی از کارهایی را که ممکن است در سال های گذشته موفق به انجام آنها نشده باشند با گفتن "انشالله سال دیگر انجامشان خواهم داد." آغاز می کنند. نوروز یک انرژی تازه و نو شدن است و من هم برای سال جدید برنامه های زیادی دارم.

من بین اعضای هفت سین، قرآن، آینه و سیب را بیشتر از بقیه دوست دارم؛ هرکدام اینها حس خوبی به آدم می دهند. تا حالا به تنهایی هفت سین خانه مان را نچیده ام، اما همیشه در برپا کردن آن به مادرم کمک کرده ام.

امیدوارم سال ۹۲ سالی پر از موفقیت و برکت برای همه ایرانی های عزیزمان باشد و انشالله سال دیگر وضعیت اقتصادی و تورم مملکتمان و این گرانی هایی که همه مان دچارش شده ایم برای همیشه از بین برود و دیگر شاهد این موضوع نباشیم که پدری برای آوردن لقمه ای نان سر سفره خانواده اش مجبور باشد زحمت زیادی بکشد یا پیش زن و بچه اش شرمنده باشد. متاسفانه این اتفاق این روزها در جامعه مان خیلی زیاد شده و امیدوارم پدرهای کشورمان بتوانند با لبی خندان سر سفره های خانه شان نان داغ ببرند و از زندگی کنار همدیگر لذت ببریم.

یوسف تیموری

اتفاقی نمی افتد اگر عیدی نگیرم!

یادم است اولین عیدی من ۲۰ تومان بود، البته هیچ وقت عیدی هایم را نگه نمی داشتم و خیلی سریع خرجشان می کردم! بیشتر با عیدی هایم خمیر بازی می خریدم و با آنها عروسک خمیری درست می کردم. مادر و پدر بزرگم هر سال به رقم عیدی هایشان اضافه می کردند؛ مثلا وقتی ۷ سالم بود ۲۰ تومان عیدی گرفتم و وقتی ۱۵ سالم بود، شد دو تا ۵۰۰ تومانی. یادش بخیر. الان هم که بزرگ تر شده ایم، تا زمانی که خواهرانم در خانه بودند، مادرم به همه عیدی می داد، ولی الان زیاد ذوق ندارم عیدی بگیرم و هیچ اتفاقی هم نمی افتد عیدی نگیرم.

جمشید مشایخی

دعوا بر سر خوش قدمی من!

ملت ایران احترام زیادی برای نوروزشان قائل اند. سال ها پیش (شاید بیش از ۲۵ سال پیش) یکی از دوستان، من و همسرم را به روستایی دعوت کرد و سال تحویل را آنجا پای سفره هفت سین گرمشان جشن گرفتیم. همه جای ایران همینطور است. نوروز جشنی است که شب و روز مساوی می شود، اگر آدم ها کینه یا دلخوری ای از یکدیگر دارند در دید و بازدیدهای عیدانه شان کنار می گذارند و دست دوستی به هم می دهند. به هر ترتیب داریم در بهترین فصل خدا قدم می گذاریم؛ در شروع فصل بهار درختان از خواب زمستانی بیدار می شوند و زندگی نویی را از سر می گیرند، حیوانات از آغُل هایشان بیرون می آیند و با حضور در فضای باز به چرا مشغول می شوند. به هر تقدیر، بوی گل های زیبا، شکفتن شکوفه ها، صدای بلبل ها و خیلی چیزهای دیگر از جمله نعمات خداوند است که انسان را به وجد می آورد و تحت تاثیر قرار می گیرد و به نوجویی و نوخواهی می پیوندد و آن را دوست بدارد.

هفت سین که باید باشد، اگر نباشد که غم دل آدم را می گیرد! البته این اتفاقات در بچگی حال و هوای دیگری دارد؛ بچه دوست دارد لباس نو بپوشد، عیدی بگیرد، در تعطیلات با دوستانش تفریح و بازی کند و خلاصه حال و هوای دیگری دارد. با وجودی که ۷۸ سال از عمرم می گذرد، اما هیچ وقت نوروز را فراموش نمی کنم، شاید نگاهم با نگاه زمان بچگی ام فرق کرده باشد، اما مگر می شود این عید باستانی را جشن نگرفت؟ واقعا در تمام این سال ها آرزویم این بوده که یک روز ببینم دیگر در این دنیا جنگی وجود ندارد و صلح برقرار است، اما یکسری خبرها که از خیلی نقاط دنیا می شنویم و می بینیم هر روز بمب گذاری و جنگ است، بسیار ناراحت می شوم و می نشینم فکر می کنم چرا یک انسان باید انسان یا حتی موجودات دیگر خداوند را از بین ببرد؟ موجوداتی که هر کدام برای خود ارزشمند هستند. واقعا چرا نباید به سخن بزرگان توجه کنیم؟ مثلا حضرت حافظ می فرمایند: "یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است؟/ ای نور دیده صلح به از جنگ و داوری" یا حضرت سعدی می فرمایند: "بیا که نوبت صلح است و دوستی و عنایت/ به شرط آن که نگوییم از آن چقدر حکایت" اشعاری از این دست تنها متعلق به ملت ایران نیست، "وقتی می گوید عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست" یعنی همه عالم را دوست دارم، بنابراین نگاه این اشعار به همه جهان است؛ جهانی که در آن زندگی می کنیم. به هر حال هر کسی در این جهان ایدئولوژی و دین خودش را دارد ولی در روابط انسان ها باید عشق، دوستی و محبت برقرار باشد که متاسفانه امروز نیست!

ما در پارچین ورامین و در نقطه ای از آن زندگی می کردیم که کارخانجات شیمیایی زیادی آنجا قرار داشت. پدرم افسر مهندس و تحصیلکرده آلمان و سوئد بودند. ارتش کارخانه تسلیحات داشت که یکی از آنها در پارچین قرار داشت، یکی بالاتر از میدان ژاله سابق، دیگری در خیابان پاسداران و یکی دیگر هم حوالی میدان توپخانه که تفنگ و توپ تولید می کرد. همه اینها کارخانجات شیمیایی بودند و اسید سولفوریک، اسید نیتریک، باروت، دینامیت و الکل صنعتی محصولاتشان بود. پدر من نیز در یکی از همین کارخانه ها فعالیت می کردند و من نیز در همان پارچین به دنیا آمدم. آنجا محیط خانوادگی دلنشینی برقرار بود و آدم های مختلفی از نقاط گوناگون ایران در آن زندگی و کار می کردند. یادم هست نزدیک های عید که می شد، پدرم برایمان لباس و کفش نو می خرید و ما بچه ها هر چند وقت یک بار می رفتیم سر کمدها و کفش ها و لباس ها را نگاه می کردیم و دعا می کردیم زودتر عید شود و بتوانیم آنها را بپوشیم یا با پدر و مادرمان به تهران برویم و از اقوام عیدی بگیریم! (خنده) آن روزها عشق و شوق زیادی میان بچه ها جریان داشت. خب ۱۳ روز تعطیل بود و تمام آن روزها به بازی و شادی می گذشت.

بچه که بودم، دو شخصیت به نام های "اوس حبیب" و "اوس وجیه الله" بودند که به محض تحویل سال اولین کسی که باید در خانه شان قدم می گذاشت من بودم! آن زمان ۶ ۵ سالم بود و وقتی عید به خانه شان می رفتم، به من عیدی می دادند و خب چون بچه بودم، می آمدم خانه و می گفتم عیدی گرفتم! پدرم می گفتند چرا از اینها که کارگر و زحمت کش اند عیدی گرفتی؟! شاید همین مبلغ کم هم در زندگیشان تاثیرگذار باشد. در جواب پدر می گفتم "بابا به خدا من نمی خواستم بگیرم، ولی آنها گفتند اگر نگیری، به ما توهین کردی، چون این رسم است و باید بگیری." آنها من را به خانه شان می بردند، چون اعتقاد داشتند من خوش قدم هستم.

علی انصاریان

سینِ سکه چشم گیرتر است!

تفاوت نوروز امسال برای من در این است که هر سال فوتبال بازی می کردم، اما امسال تنها سالی است که دیگر بازی نمی کنم، بنابراین دوست دارم امسال در جبران سال های گذشته کنار خانواده ام باشم و ترجیح می دهم تهران بمانم، چون اصولا ایام عید تهران به نسبت دیگر شهرهای ایران شرایط بهتری دارد و ایده آل ترین انتخاب برای این ایام است، به این دلیل که برخلاف روزهای دیگر سال حسابی خلوت می شود و آدم می تواند خیلی راحت به امور زندگی و کارهایش برسد. فکر می کنم در این ۱۵ ۱۴ روز عید تهران یک نفس راحت از دست جمعیت زیادش می کشد، هر چند خیلی ها هم با وجودی که تهران جاهای دیدنی زیادی ندارد، از شهرستان های مختلف به پایتخت می آیند، اما با این وجود باز هم تهران خلوت تر از دیگر روزهای سال می شود.

هیچ وقت یادم نمی رود با تیم ملی در اردوی قبرس بودیم که وقتی سال تحویل شد، بعد از یک تبریک و روبوسی کوچک رفتیم سر تمرین! بدترین نوروزی هم که تجربه کرده ام به دو سال پیش برمی گردد که آن سال پدرم را در همین تعطیلات نوروز از دست دادم، برای همین از آن موقع به بعد عید برایم دیگر حس و حال خیلی خوبی ندارد، البته عید برای بچه ها همیشه هیجان انگیز است و از آن به خاطر نو شدن و خرید لباس نو نهایت لذت را می برند. خودم که خیلی سال است وقت عید دیگر لباس نو نمی خرم، ولی این ذوق و شوق بچه ها را دوست دارم. امیدوارم در این روزهایی که سال عوض می شود، آدم ها هم همگام با سال عوض شوند و تغییر کنند و مثل سال قبل نباشند. همیشه گفته اند که زمستان، بهانه ای است برای رسیدن به بهار؛ بهار هم که سرسبزی است و نشان می دهد آدم ها در حال نو شدن هستند، امیدوارم خیلی از ما هم تغییر کنیم هر چند متاسفانه این اتفاق به ندرت می افتد! امسال خیلی بیشتر از سال های دیگر دعا می کنم شرایط اقتصادی کشورمان درست شود، چون آرزویم این است که هیچ پدر و مادری شب عید شرمنده بچه هایشان نباشند.

امیدوارم هیچ پدر و مادری به خاطر مسائل اقتصادی در مقابل خواسته بچه هایشان گیر نکنند، چون این اتفاق بسیار تلخ و ناراحت کننده است. خب ما هم خانواده ۵ نفره ای بودیم که با شرایط بسیار سختی بزرگ شدیم و تمام مخارج این خانواده به واسطه حقوق کارمندی پدرمان تامین می شد، برای همین شرمندگی پدر و مادر وقت شب عید ناراحتم می کند.

من یک برادر بزرگ تر از خودم به نام محمد دارم و یک خواهر کوچک تر (که البته لباس هایش دخترانه بود!) هر وقت من و محمد برای خرید لباس شب عید می رفتیم و اگر مثلا قرار بود کاپشن بخریم، حتما یک شکل می خریدیم با این تفاوت که برای محمد دو سایز از کاپشن من بزرگ تر بود! من هم وقتی عیدی هایم را می گرفتم، از قبل نقشه اش را کشیده بودم؛ یا تفنگ ترقه ای می خریدم یا توپ! متاسفانه در بچگی اصلا بچه آرامی نبودم و پدر و مادرم را خیلی اذیت می کردم!

خودم تا حالا هفت سین نچیده ام، ولی شاید بعضی وقت ها برای چیدنش به مادرم کمک کنم. بالاخره خودتان می دانید خانم ها کار کردن آقایان را قبول ندارند! یعنی حتی اگر آقایان خوب کار کنند هم باز یک حرفی برایشان درمی آورند! بین سین های هفت سین هم که معلوم است؛ عاشق "سکه"اش هستم! (خنده) از نظر من همه سکه را دوست دارند و هر کس هم بگوید دوست ندارم، دروغ می گوید! سیب، سبزه و سرکه و... همه جای خودشان ولی سکه نوری دارد که چشم آدم را می گیرد! (خنده)

بهرام رادان

عید در ایران حال و هوای دیگری دارد

من به جز پارسال اکثر سال تحویل ها کنار خانواده بوده ام، امسال هم سعی می کنم به هر وسیله ای شده کنارشان حضور داشته باشم، هر چند الان ایران نیستم.

مطمئنا امسال هنگام تحویل سال جای خانواده و دوستانی که در ایران هستند در کنار من خالی است. خب عید در ایران حال و هوای دیگری دارد، به خصوص هوای جاده چالوس و شمال در عید برای همه مان زیباترین نوستالژی است. سال نود و یک شاید یکی از مشکل ترین سال ها بود، نه فقط برای من. امیدوارم سال آینده حالمان بهتر از این باشد. آمین.

سیدعلی ضیاء

نوروز یعنی خانه تکانی دل

نوروز بیشتر خانه تکانی دل است و همه باید تلاش کنیم تا برنامه ای داشته باشیم برای تغییر در سال جدید و انشالله حرکت به سمت خوبی ها.

من که قطعا در عید مسافرت برو نیستم؛ یعنی در عید و زمان شلوغی و این حرف ها هیچ وقت مسافرت نرفته ام، مگر زمان کودکی که باید کنار خانواده ام می بودم، اما وقتی بزرگ تر شدیم و خانواده توجه بیشتری به حرف هایمان نشان می دادند، عموما در نوروز سفری نرفتیم، اما خب احتمالا امسال می روم کاشان؛ شهر خودم، البته این مسافرت حساب نمی شود، چون کاشان شهر خودم است و خیلی هم آنجا راحتم و خوش می گذرد.

همه نوروزهای زندگی من خیلی خاطره انگیز بوده است، اما خب خیلی از عزیزان و دوستانی که من را می شناسند می دانند که همیشه تمام تلاشم را می کنم که در این روزها حتما کنار خانواده ام باشم. یادم می آید سه سال پیش برنامه ای در کیش داشتیم که باید تمام نوروز را آنجا می بودم و برنامه اجرا می کردم، اما برای اینکه لحظه تحویل سال کنار خانواده ام باشم، ساعت ۶ بعدازظهر ۲۹ اسفند بلیت گرفتم که البته سه ساعت تاخیر در پرواز داشتیم و با این وجود یک ربع به ۱۲ شب رسیدم تهران، ساعت ۱۲ سوار ماشین شدم و دو و نیم صبح رسیدم کاشان و ساعت سه صبح هم سال تحویل می شد.

بعد از تحویل سال ۴ ۳ ساعت خوابیدم، ۸ ساعت آمدم تهران و دوباره یک بعدازظهر به سمت کیش پرواز کردم. منظورم این است که تمام سعی ام را کردم لحظه تحویل سال حتما کنار خانواده ام باشم. پارسال هم مشابه همین اتفاق افتاد. با تمام این تفاسیر دارم همه تلاشم را می کنم که امسال خاطره انگیزترین نوروز زندگی ام باشد. سخت ترین نوروز زندگی ام نوروزی بود که لحظه سال تحویل گریه پدرم را دیدم، آن هم به این دلیل بود که هر سال مادربزرگ پدری ام سر سفره هفت سین ما می نشست و در اولین سالی که دیگر حضور نداشت، پدرم زار زار گریه می کرد و خیلی نوروز سختی بود. به هر صورت فراق و دوری هر عزیزی برای آدم ها بسیار سخت است.

عموما اگر کاشان باشم، سفره هفت سین خانه را من و خواهرم با هم می چینیم، البته این در صورتی است که حتما پیش هم باشیم؛ یک بار می بینی مثل پارسال می شود که لحظه سال تحویل می رسم خانه و جالبی اش این است که اگر آن لحظه کنار خانواده نباشم، همیشه عکسم را روی یک برگه پرینت می گیرند و کنار سفره می گذارند و رویش می نویسند "علی جان جایت خالی است..." بعدش هم عکس های آن روز را برایم ایمیل می کردند و می دیدم. می خواهم بگویم خانواده ام حضور آن کسی که حالا به هر دلیلی ممکن است کنارشان نباشد را درک می کنند.

بین سین های هفت سین علاقه زیادی به سیب دارم، دلیلش را نمی دانم ولی شاید چون نسبت به بقیه سین ها عاشقانه تر است. من هم که کلا آدمی هستم که سر سال تحویل عموما حس و حال عجیب و غریبی دارم و برای همین هم هست که سیب را بیشتر دوست دارم.

بهنوش بختیاری

به احترام مردمم نه آجیل می خرم نه سفر می روم!

تعبیر من از نوروز مثل همه آدم ها بهار، شکوفایی، تمیزی، زندگی، دوباره نو شدن و خیلی چیزهای دیگر است که همه به آن معتقدند و به نظر من هر چیزی که قدیمی ها درباره این رسم کهن گفته اند درست است.

ما که هر سال نوروز تهران هستیم و جایی نمی رویم، مخصوصا امسال که خیلی بچه گانه است کسی بگوید می خواهم به خارج از کشور بروم! چون هر کس این کار را بکند، احتمالا یا خیلی پولدار است یا پول باد آورده دارد! (خنده) منظورم از پول بادآورده این است که اگر کسی حتی پول دار هم هست نباید در این شرایط پولش را صرف سفر خارجی کند، چون واقعا ارزش ندارد آدم با این قیمت دلار برود سفر!

شخصا حتی اگر امکان مالی اش هم برایم وجود داشت، باز به احترام مردمم این کار را نمی کردم. کلا نوروز امسال به احترام مردم ایران قصد دارم خیلی از کارهایی را که سال های گذشته انجام می دادم نکنم؛ مثل نخریدن آجیل و خیلی چیزهای دیگر و نرفتن سفر خارجی و حتی داخلی تا مردم اگر با من معاشرت می کنند مثل همیشه راحت باشند.

در کل همین جا تهران می مانیم و تعطیلات را به دید و بازدیدهای خانوادگی مان می گذرانیم. همیشه دید و بازدیدهای عید برایم شیرین و خاطره انگیز بوده و از آنجا که اصولا در زندگی ام لحظات غم انگیزی ندارم، خاطره بدی از نوروز در ذهنم نیست.

هفت سین به خانه آدم رنگ و لعاب زیبایی می بخشد، ضمن اینکه این کار یک سنت ایرانی است و امسال هم اگر خدا بخواهد، هفت سین خانه مان را خودم می چینم. با این کار حس انسانی به آدم دست می دهد و هر سال هفت سین می چینم و اتفاقا خوشگلش را هم می چینم. بین سین های هفت سین "سبزه" را بیشتر از بقیه دوست دارم؛ برای اینکه طراوت دارد، بوی رشد می دهد، امید زندگانی است و روح انسان را تازه می کند.

اشکان خطیبی

کنار همسرم اولین هفت سین مشترکمان را می چینیم

نوروز یعنی روز نو و بیشتر از این تعبیر خاصی ندارد. امسال نوروز به دلیل اینکه مشغول تمام کردن آلبوم موسیقی "ترافیک" هستم کار می کنم و تا زمانی که این کار تمام نشود، عملا سال نیز برای من تمام نشده است! هر وقت تمام شد، تعطیلات ما تازه شروع می شود. (خنده)

نوروز با خودش حال و هوایی می آورد که نمی توانی از آن خاطره بدی داشته باشی، مگر اینکه خدای ناکرده در این ایام عزیزی را از دست داده باشی که خب این مسلما ناراحت کننده است. خدا را شکر که این اتفاق برای من نیفتاده است. چیدن سفره هفت سین که یک رسم ایرانی است مثل مسیحی ها که حتما باید درخت کریسمس داشته باشند و کنار آن جشن بگیرند.

قدیم ترها که ازدواج نکرده بودم، هنگام تحویل سال به خانه دوستانم می رفتم تا تنها نباشم، ولی در این یک سالی که ازدواج کردم، ایران نبودم که اصلا بتوانم سفره هفت سین بچینم، ولی امسال قرار است کنار همسرم هفت سین بچینیم و نوروز را جشن بگیریم. بین سین های هفت سین "سکه" و "سبزه" را بیشتر دوست دارم.

سبزه را برای این دوست دارم که زنده است و حال و هوایش بهتر از بقیه "سین"هاست. از "سرکه" هم خیلی بدم می آید، چون بویش در فضای خانه پخش می شود و اذیت می کند! (خنده)

اشکان جونم ازدواج کرد انقدر از این علی ضیا و رضا یزدانی بدم میاد

ده قانـون کلـی بـرای زنـدگی

قانون یکم

به شما جسمی داده شده. چه جسمتان را دوست داشته یا از آن متنفر باشید، باید بدانید که در طول زندگی در دنیای خاکی با شماست.

قانون دوم

در مدرسه‌ای غیر رسمی و تمام وقت نام‌نویسی کرده‌اید که "زندگی" نام دارد. در این مدرسه هر روز فرصت یادگیری دروس را دارید. چه این درس‌ها را دوست داشته باشید چه از آن بدتان بیاید، پس بهتر است به عنوان بخشی از برنامه آموزشی برایشان طرح‌ریزی کنید.

قانون سوم

اشتباه وجود ندارد، تنها درس است. رشد فرآیند آزمایش است، یک سلسله دادرسی، خطا و پیروزی‌های گهگاهی، آزمایش‌های ناکام نیز به همان اندازه آزمایش‌های موفق بخشی از فرآیند رشد هستند.

قانون چهارم

درس آنقدر تکرار می‌شود تا آموخته شود. درس‌ها در اشکال مختلف آنقدر تکرار می‌شوند، تا آنها را بیاموزید. وقتی آموختید می‌توانید درس بعدی را شروع کنید، بنابراین بهتر است زودتر درس‌هایتان را بیاموزید.

قانون پنجم

آموختن پایان ندارد. هیچ بخشی از زندگی نیست که در آن درسی نباشد. اگر زنده هستید درس‌هایتان را نیز باید بیاموزید.

قانون ششم

قضاوت نکنید، غیبت نکنید، ادعا نکنید، سرزنش نکنید، تحقیر و مسخره نکنید، وگرنه سرتان می آید. خداوند شما را در همان شرایط قرار می‌دهد تا ببیند شما چکار می‌کنید.

قانون هفتم

دیگران فقط آینه شما هستند. نمی‌توانید از چیزی در دیگران خوشتان بیاید یا بدتان بیاید، مگر آنکه منعکس کننده چیزی باشد که درباره خودتان می‌پسندید یا از آن بدتان می‌آید.

قانون هشتم

انتخاب چگونه زندگی کردن با شماست. همه ابزار و منابع مورد نیاز را در اختیار دارید، این که با آنها چه می‌کنید، بستگی به خودتان دارد.

قانون نهم

جواب‌هایتان در وجود خودتان است. تنها کاری که باید بکنید این است که نگاه کنید، گوش بدهید و اعتماد کنید.

قانون دهم

خیرخواه همه باشید تا به شما نیز خیر برسد.

 وقتی که ...


وقتی که قلب‌هایمان‌ كوچك‌تر از غصه‌هایمان‌ میشود،
وقتی نمیتوانیم‌ اشک هایمان ‌را پشت‌ پلك‌هایمان‌ مخفی كنیم‌
و بغض هایمان ‌پشت‌ سر هم‌ میشكند ...



وقتی احساس‌ میكنیم
بدبختیها بیشتر از سهم‌مان‌ است
و رنج‌ها بیشتر از صبرمان ...


وقتی امیدها ته‌ میكشد
و انتظارها به‌ سر نمیرسد ...


وقتی طاقتمان تمام‌ میشود
و تحمل مان‌ هیچ ...



آن‌ وقت‌ است‌ كه‌ مطمئنیم‌ به‌ تو احتیاج‌ داریم
و مطمئنیم‌ كه‌ تو
فقط‌ تویی كه‌ كمكمان‌ میكنی ...


آن‌ وقت‌ است‌ كه‌ تو را صدا میكنیم
و تو را میخوانیم ...



آن‌ وقت‌ است‌ كه‌ تو را آه‌ میكشیم
تو را گریه ‌میكنیم ...
و تو را نفس میكشیم ...


وقتی تو جواب ‌میدهی،
دانه ‌دانه‌ اشکهایمان ‌را پاك‌ میكنی ...
و یكی یكی غصه‌ها را از دلمان ‌برمیداری ...



گره‌ تك‌تك‌ بغض‌هایمان‌ را باز میكنی
و دل شكسته‌مان‌ را بند میزنی ...


سنگینی ها را برمیداری
و جایش‌ سبکی میگذاری و راحتی ...


بیشتر از تلاشمان‌ خوشبختی میدهی
و بیشتر از حجم لب‌هایمان، لبخند ...



خواب‌هایمان‌ را تعبیر میكنی،
و دعاهایمان‌ را مستجاب ...



آرزوهایمان‌ را برآورده می کنی ؛

قهرها را آشتی میدهی

و سخت‌ها را آسان

تلخ‌ها را شیرین میكنی

و دردها را درمان



ناامیدی ها، همه امید میشوند

و سیاهی‌ها سفید سفید ...


 

امروز زنگ اول ریاضی داشتیم با خانم ب جلسه ی قبل باهامون دعوا کردند و در نهایت با ادبی بهمون گفتن خفه شید لطف کردند بالاخره ما دانش اموزیم و تعبیر اصلی دانش اموز یعنی تو سری خور معلم ها  و غرغر شنو ناظم و موش ازمایشگاهی برای همه ی ازمایشات و تحقیقات پژوهشگرای بزرگ مثلا امسال کنکور داریم سال بعد نداریم همین طوری یکی در میون تا ببینیم چقدر پیشرفت بالاست دیگه بچه ها وقتی به اصطلاح طبق گفته ی اقای عیسی ابادی لنگ در هوا هستند دیگه حفظ نمی کنن می فهمن به خدا باورتون نمیشه یه سر بیایید مدرسه ی گرامی ما به جون همون ناظم های گرامی معلم پارسالمون می گفت که سر بحث شیر و لبنیات به بچه ها گفته شیر چیست ؟ یه همچین سوالیی یه سال بحث همین بوده ها دختره برداشته نوشته

شیییییییییییییییییییییییییر حیوان قوی است و بسیار مفید است اما انسان را میخورد ببینید اصلا حفظ نکرده حالا تقصیر معلمه به دانش اموز بیچاره چه ربطی دارد ؟ برداشته گفته این شیر و با اون شیر اشتباه نگیرید بیچاره مفلوک ذهنش منحرف شده مگه اصلا حفظیات اشتباهه

بگذریم بریم سر ریاضی اومد ما گفتیم دیگه نه ما رو نگاه میکنه نه هیشی حواسمون طرف اینا بود دیدیم به به مانتو خانم تا بالای زانو که چه عرض کنم تا بالای شکم بود الله اکبر اصلا کلید معلما رو ماهه ها خیلی هم خوشحال بود مثل اینکه ذوق مانتوشو داشت اشکال نداره منم بچه بودم خیلی عید و هوای عیدی و اینارو دوست داشتم کلا هر چی میگرفتم به همه نشون میدادم بگذریم زنگ گذشت با اعصاب داغون تینااااااااااا

زنگ دوم امتحان شیمی داشتیم پوستمون و کند ه اومده خیلی شیک میگه امروز امتحانتون گروهی عیدی تون یکی نیست بگه ما عیدی نخوایم کی باید ببینیم ؟برادر زاده خانم قربانی که کلاس 103 هست؟؟؟؟؟؟؟؟سر امتحان حواسم نبود داد زدم گفنم خانم اون 3 است یا 30؟ خانممون گفت چرا داد می زنی؟ میشنوم اروم بگی 30 اون وقت مبینا داد زده میگه خانم اون 30 یا 3 میگم هر کی این مطلب و میخوونه برای عیدی مبینا به ای دی من کمک نقدی بفرسته سمعک بخریم

من به مبینا میگم مبینا خوشم نمیاد شیرین اینا منو مسخره می کنن میگه نه مسخره ات نمی کنن نظری ندارم من دوسشون دارم اما وقتی اونا از من بدشون میاد دیگه من کاری ازم بر نماید

زنگ سوم امتحان گروهی داشتیم زیست بعدش خانم میگه میخوام گروه خونی هاتون و معلوم کنم کیا داوطلبن؟

میگم خانم بهداشتی ؟ میگه نه من با این سوزن ماله سه تا کلاس و معلوم کردم و سوزن هاشم استریل نیست تازه انتی کور و انتی ژن هاسم خرابه خانوم ص ما ارمغان و پریسا رفتن پریسا جیق بود که میزد ها

زنگ اخر پژوهش داشتیم من رفتم میبینم سایت درش بسته است و شما اجازه ندارید وارد بشید رفتیم تو دفتر روبروی خانم ج ناظم گرامی و معلم پرورشی تو سایت ادم کاری هم نکنه به خودش شک میکنه اون وقت ارمغان سیدی گرفته اهنگ برام بریزه برداشته داره اهنگ میریزه دیگه من چی بگم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

تموم شد

اینم اوضاع ما تو ایران سالم که دختر و پسرا جدان تا دانشگاه که سالم بمونم

بچه ها رفتم تو وبلاگ دوستم گفته بود سوتی هاتون و بنویسید تو نظرات بهترین و خنده دار ترین جایزه داره خیلی باحال بود باید بگو تو این قسمت نظرات تبلیغاتی و جز سوتی تایید نمیشه سوتی بگید دور هم بخندیم

منتظرم ها

سوتی هاتون تو مدرسه خونه مهمونی و و.... همه و همه

اگه تا الانم گوش شنوا نیاز داریم من هستم

بهترین سوتی هم تو نظر سنجی انتخاب میشه

WEAREFABULOUS

im waiting every one

این روزا تنها دل خوشیمون اینکه دو هفته است دایناسورو ندیدیم

زنگ اول زبان داشتیم معلمون باحاله من انشا ننوشته بودم از در اومده میگه کیمیا من منتظرم انشای تورو بخونم

اخه اینم شانسه

انشاهامون درمورد خانم بود اسم نداشت منم ننوشته بودم

تو همین لحظه پریسا برداشته میگه نوشتی کیمیا من میگم اره میگه خداییی؟ عوضی میخواستم بزنم لهش کنم

نرگس دیگه چه پررو شده به خدا میخواستم بزنم لهش کنم

زنگ دوم با خانم اعصاب کلاس داشتیم خدایا چرا هر چی معلم ریاضی عصبی گیر ما میافته چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟/

اون دفعه براش بلند شدیم میگه بفرمایید انقدر اروم بود ما که میگم تو حلق معلممیم به زور شنیدیم

کسی ننشست داد میزنه بی شعو را اخلاقم که ندارید نمره انظباطی بهتون بدم دیگه من چی بگم؟

زنگ سوم مطالعات داشتیم 6 درس پرسیده نه پرسش معمولی ادم میمیره و زنده میشه متن کتاب و خورده باشی هم نمی تونی سوالاشو ج بدی مفهووووومی در حد لالیگا اون وقت کلیده رو من اون جلسه پرسید ارم من از 5 ،5 شدم جلسه بعد گفتم دیگه از من نمیپرسه اومد نشست رو میزش میگه کیمیا بیا پای تخته

شانسو دارین؟خداست

زنگ اخر زبان پارسی داشتیم امروز مشکل فراموشی نداشتیم خدااااااااااااااااااااااااروشکر الحمدالله

اونایی که امروز بی شعور بازی دراوردن:

ارمغان : سر غزال و راضیه که بحث شم نباشه دوست داره بحث کنه

شیرین : هی میگیم بابای املای زبان ندایم بازم میزنه تو سر خودش میخونه بگو خوبه کلاس زبان میزی مگه نه ما باید سر هر املا 2ماه بات کار میکردیم بازم نتیجه نمی داد

نرگس : دارم نکته باحال زبان برای ارمغان و پریسات میگنم اومده بد نگاه میکنه جای سپیده خالی بود که بگه دراوووووووومد چشات کاسه بگیر

مبینا : انشاشو انداخت جلوی من میخواسم برگردم بگم اوی من و ظیفه ندارم برگه شمارو جمع کنم دارم بهت لطف میکنم اونقت میگن چرا سر بعضیا منت میذاری

مریم : یه چیزی گفته سر کلاس درست گفته معلمه دادره مینویسه پای تخته که یعنی من منتظرم غلط نباشه یعنی خودم نمی دونم

صحرا: دوست هم سرویسیم هر وقت ما داریم مطلب علمی میگیم برای بچه های سرویسمون نمیشه خودشو نندازه وسط دخالت نکنه اه ه ه ه فقط حرفای مننو تکرار میکنه